Alles is weg!
Door: Thijs & Susan
Blijf op de hoogte en volg Thijs
29 September 2014 | Australië, Perth
Tafel weg, bank weg, koelkastje weg, alles is weg! Op het moment van tikken zit ik hier op de grond en Thijs heeft provisorisch een bureau gemaakt van zijn surfplank. De koffers zijn gepakt de souvenirs ingekocht. 2 jaar zitten we hier nu en het is tijd om weer terug te keren naar het gure kleine landje waar je zonder helm mag fietsen, waar we de hele dag boterhammen met hagelslag en vlokken kunnen eten, waar de biertjes een habbekrats kosten en waar ze vlaaaaaa verkopen, lekker met cruesli!
Dit is een ervaring die niemand ons meer afpakt en die we zelfs als we oud en bejaard zijn en nukkig achter de geraniums zitten nog zullen herinneren (mits we tegen die tijd niet al te dement zijn, want die is vrij essentieel).
Enfin, een ervaring om nooit meer te vergeten dus, maar was het dan 2 jaar lang leve de lol? Nee, natuurlijk niet, we hebben ook hier soms wel even onze momenten gehad dat het even tegen zat en ook hier moet je gewoon eens in de zoveel tijd de pot schrobben en de containers bij de straat zetten. Australië staat bekend als laid back en relaxed. En in zekere zin is dit ook zeker het geval. De mensen zijn easy going en zeker 6 maanden in het jaar is het hier prachtig weer, waardoor je de weekenden veel buiten doorbrengt, op het strand. Dit gaat vaak samen met een drankje, want daar zijn Ozzies zeker niet vies van. Wit wijntje bij je werklunch, biertje tijdens het golfen, who cares dat het 10 uur 's ochtends is, het is altijd wel ergens 5 uur 's middags. Maar bij PwC zijn ze allergisch voor werkweken onder de 50 uur en dat lijkt internationaal. Met meerdere busy seasons per jaar, leek het soms alsof er naast pieken geen dal te bekennen is. Daarnaast viel het voor Susan tegen om een baan te vinden. Het was toch wel handig geweest een beetje kaas te hebben gegeten van Olie en Gas, en jaren lang naast een gaslocatie te hebben gewoond op die fantastische Slochterse gasbel bleek toch niet voldoende.
Maar we kunnen nu een lekker eindje lullen in het Engels, hebben wat Australische slang opgepikt (niet dat, dat heel nuttig was), we zijn weer alcoholisten (en we dachten dat het gedaan was, na pak'n beet 4/5 jaar Blauwe Engel), Thijs lult na een lange dag 4 woorden Nederlands en 5 woorden Engels en zegt nu: "Dat is niet te slecht", als iets wel aardig smaakt. We huggen nu massaal mensen als we gedag zeggen en iedereen is tegenwoordig je mate. Thijs zal de pleur die jullie in Nederland koffie noemen maar lastig kunnen verdragen de komende tijd (want oké je moet dan wel 20 minuten op je bakkie troost wachten, maar dan ben je wel even in de cafeïne-hemel). Strand vakanties zullen nooit meer hetzelfde zijn, want je kunt zeggen wat je wilt, ik ben er van overtuigd dat West Australië de mooiste stranden ter wereld heeft. Is het zand niet wit? Liggen er 3 bosjes zeewier in de buurt? Is het water een beetje troebel?, dan trekken wij een vies gezicht, want wij willen prachtig helder blauw water en hagelwitte stranden, het liefst zonder de hordes. 1500 km rijden voor een weekendje is tegenwoordig een peanuts, dus wie weet gaan we straks ff shoppen in Milaan en een tapas halen in Valencia.
Willen we wel weer terug naar dat platte pannenkoekenlandje dan? Ja, hoewel het nu dubbel voelt, hebben we ook weer zin om weer dichtbij jullie allen te zijn. Als je op zo'n afstand woont krijg je toch niet alles mee. En Skype, Facebook en Whatsapp is leuk, maar lekker beppen onder het genot van een kopje thee en een sompig speculaasje is toch net even een tikkeltje leuker. En als je een tijdje niet in Nederland woont begin je Nederland een stuk meer te waarderen. Nederlanders klagen een hoop, vooral over het weer. Of het is te koud, te nat, juist te droog, niet warm genoeg, te warm. Als je niet weet waar je met iemand over moet praten, begin maar over het weer. Dat heb ik hier ook wel eens geprobeerd, maar dan kijken ze je heel dom aan, vooral in januari. Gosh, wat is het vandaag lekker weer hè? Wat lul jij nou dom, het is al 3 weken 40 graden en de komende 6 wordt het niet anders. Maar dingen zijn echt zo slecht nog niet als het soms lijkt. Regelmatig hebben we leuke gesprekken met andere expats over hoe dingen hier zijn, maar ook hoe zaken 'back home' zijn. Een Amerikaanse vriend noemt Thijs nu The Communist, omdat dat kleine wierokende landje toch wel heel erg sociaal is. 2000 euro per jaar voor je universitaire opleiding? Dat is peulenschil bij die 20.000 dollar die hij per jaar moest aftikken om z'n bachelor papiertje te mogen ophalen. En homo's die mogen trouwen? Daar hebben ze het hier al jaren over, maar de kogel is nog steeds niet door de kerk. Wat ze wel goed kunnen hier zijn asielzoekers out-sourcen. Zodra er hier een bootje aankomt (meestal zo'n gammele en vaak laten ze die nog een extra rondje drijven, hopend op een Titanic momentje), denk maar niet dat die arme sloebers dan voet op die rode aarde mag zetten, nee Australië heeft daar PNG (Papua Nieuw Guinea), Nauru en sinds kort Cambodja voor. Stuk voor stuk arme landen, waar de regering een smak poen aan geeft. Een asielzoekersbeleid waar Peroxide-Geertje waarschijnlijk bij loopt te watertanden, maar met een landoppervlak groter dan heel Europa en maar 22 miljoen mensen kun je mij niet wijsmaken dat het hier nou zo 'vol' is. Straks kunnen we weer heerlijk verdwalen in de Hollandse en Europese steden, want Perth is leuk, maar karakter is ver te zoeken. En hoewel ik niet echt bang ben voor vieze beestjes, is het ansich ook wel een fijn idee dat die kakkerlakken van 6 cm lekker hier blijven.
We hebben er zin in, maar asjeblieft bid allen een beetje voor mooi weer, want als we de eerste week onze ijzers al moeten opbinden, dan is het wel een hele overgang. 6 oktober staan we weer op Hollandse bodem en hoewel we niet meer echt gewend zijn aan agenda's (dat is ook heerlijk Hollands), zullen we er snel eentje kopen, zodat we weer gezellig met jullie kunnen afspreken!
Liefs Thijs & Susan
Dit is een ervaring die niemand ons meer afpakt en die we zelfs als we oud en bejaard zijn en nukkig achter de geraniums zitten nog zullen herinneren (mits we tegen die tijd niet al te dement zijn, want die is vrij essentieel).
Enfin, een ervaring om nooit meer te vergeten dus, maar was het dan 2 jaar lang leve de lol? Nee, natuurlijk niet, we hebben ook hier soms wel even onze momenten gehad dat het even tegen zat en ook hier moet je gewoon eens in de zoveel tijd de pot schrobben en de containers bij de straat zetten. Australië staat bekend als laid back en relaxed. En in zekere zin is dit ook zeker het geval. De mensen zijn easy going en zeker 6 maanden in het jaar is het hier prachtig weer, waardoor je de weekenden veel buiten doorbrengt, op het strand. Dit gaat vaak samen met een drankje, want daar zijn Ozzies zeker niet vies van. Wit wijntje bij je werklunch, biertje tijdens het golfen, who cares dat het 10 uur 's ochtends is, het is altijd wel ergens 5 uur 's middags. Maar bij PwC zijn ze allergisch voor werkweken onder de 50 uur en dat lijkt internationaal. Met meerdere busy seasons per jaar, leek het soms alsof er naast pieken geen dal te bekennen is. Daarnaast viel het voor Susan tegen om een baan te vinden. Het was toch wel handig geweest een beetje kaas te hebben gegeten van Olie en Gas, en jaren lang naast een gaslocatie te hebben gewoond op die fantastische Slochterse gasbel bleek toch niet voldoende.
Maar we kunnen nu een lekker eindje lullen in het Engels, hebben wat Australische slang opgepikt (niet dat, dat heel nuttig was), we zijn weer alcoholisten (en we dachten dat het gedaan was, na pak'n beet 4/5 jaar Blauwe Engel), Thijs lult na een lange dag 4 woorden Nederlands en 5 woorden Engels en zegt nu: "Dat is niet te slecht", als iets wel aardig smaakt. We huggen nu massaal mensen als we gedag zeggen en iedereen is tegenwoordig je mate. Thijs zal de pleur die jullie in Nederland koffie noemen maar lastig kunnen verdragen de komende tijd (want oké je moet dan wel 20 minuten op je bakkie troost wachten, maar dan ben je wel even in de cafeïne-hemel). Strand vakanties zullen nooit meer hetzelfde zijn, want je kunt zeggen wat je wilt, ik ben er van overtuigd dat West Australië de mooiste stranden ter wereld heeft. Is het zand niet wit? Liggen er 3 bosjes zeewier in de buurt? Is het water een beetje troebel?, dan trekken wij een vies gezicht, want wij willen prachtig helder blauw water en hagelwitte stranden, het liefst zonder de hordes. 1500 km rijden voor een weekendje is tegenwoordig een peanuts, dus wie weet gaan we straks ff shoppen in Milaan en een tapas halen in Valencia.
Willen we wel weer terug naar dat platte pannenkoekenlandje dan? Ja, hoewel het nu dubbel voelt, hebben we ook weer zin om weer dichtbij jullie allen te zijn. Als je op zo'n afstand woont krijg je toch niet alles mee. En Skype, Facebook en Whatsapp is leuk, maar lekker beppen onder het genot van een kopje thee en een sompig speculaasje is toch net even een tikkeltje leuker. En als je een tijdje niet in Nederland woont begin je Nederland een stuk meer te waarderen. Nederlanders klagen een hoop, vooral over het weer. Of het is te koud, te nat, juist te droog, niet warm genoeg, te warm. Als je niet weet waar je met iemand over moet praten, begin maar over het weer. Dat heb ik hier ook wel eens geprobeerd, maar dan kijken ze je heel dom aan, vooral in januari. Gosh, wat is het vandaag lekker weer hè? Wat lul jij nou dom, het is al 3 weken 40 graden en de komende 6 wordt het niet anders. Maar dingen zijn echt zo slecht nog niet als het soms lijkt. Regelmatig hebben we leuke gesprekken met andere expats over hoe dingen hier zijn, maar ook hoe zaken 'back home' zijn. Een Amerikaanse vriend noemt Thijs nu The Communist, omdat dat kleine wierokende landje toch wel heel erg sociaal is. 2000 euro per jaar voor je universitaire opleiding? Dat is peulenschil bij die 20.000 dollar die hij per jaar moest aftikken om z'n bachelor papiertje te mogen ophalen. En homo's die mogen trouwen? Daar hebben ze het hier al jaren over, maar de kogel is nog steeds niet door de kerk. Wat ze wel goed kunnen hier zijn asielzoekers out-sourcen. Zodra er hier een bootje aankomt (meestal zo'n gammele en vaak laten ze die nog een extra rondje drijven, hopend op een Titanic momentje), denk maar niet dat die arme sloebers dan voet op die rode aarde mag zetten, nee Australië heeft daar PNG (Papua Nieuw Guinea), Nauru en sinds kort Cambodja voor. Stuk voor stuk arme landen, waar de regering een smak poen aan geeft. Een asielzoekersbeleid waar Peroxide-Geertje waarschijnlijk bij loopt te watertanden, maar met een landoppervlak groter dan heel Europa en maar 22 miljoen mensen kun je mij niet wijsmaken dat het hier nou zo 'vol' is. Straks kunnen we weer heerlijk verdwalen in de Hollandse en Europese steden, want Perth is leuk, maar karakter is ver te zoeken. En hoewel ik niet echt bang ben voor vieze beestjes, is het ansich ook wel een fijn idee dat die kakkerlakken van 6 cm lekker hier blijven.
We hebben er zin in, maar asjeblieft bid allen een beetje voor mooi weer, want als we de eerste week onze ijzers al moeten opbinden, dan is het wel een hele overgang. 6 oktober staan we weer op Hollandse bodem en hoewel we niet meer echt gewend zijn aan agenda's (dat is ook heerlijk Hollands), zullen we er snel eentje kopen, zodat we weer gezellig met jullie kunnen afspreken!
Liefs Thijs & Susan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
