Bring it on!

We zijn lekker op weg om ons Australisch Bucket listje af te werken. Sydney: Check, Tasmanie: Check, Rijden over het strand, Goudmijn bezoeken, rondrijden in een oude camper...check-check-en-dubbel-check. Heel hoog op dat bucketlistje staan nog: zwemmen met Whalesharks (geen echte haaien) en een (off)roadtrip door het ongerepte noorden van West Australië.

4 weken hebben we er voor uitgetrokken om waarschijnlijk iets van 10.000 km er bij op de teller te jagen; want West-Australië is groot, vies groot. Als je van Albany in het zuiden naar Kurunurru in het noorden rijdt, dan ben je 44 uur onderweg en 4000 km verder, das nog eens wat anders dan die lullige 3 uur en 40 minuutjes van Renesse naar Delfzijl.
Wil je de Outback ervaren, het laatste stukje echt ongerepte natuur van Australië ontdekken, dan moet je naar de Kimberleys. En ja, dat willen wij wel! Doordat er weinig asfaltwegen liggen en er dus ook niet op elke hoek van de straat (wat heej, die is er niet) een tankstation staat, is het wel een onderneming en het wordt dan ook niet aangeraden om de trip met een Ford Fiësta, bouwjaar '93 te doen. Daarom hebben we zo'n Yanktank die 1 op 9 rijdt, voor trips als deze. We hebben via marktplaats een paar jerrycans en een extra reservewiel op de kop getikt. En de auto heeft een lekkere beurt gehad en 2 nieuwe rubbers eronder zitten (hmm bijzondere zin)...

Ik speur nu de supermarkten af op zoek naar gemakkelijk voedsel wat niet snel bederft, want ja het koelkastlaantje ligt niet op de route en een koelbox is leuk, maar heeft ook niet het eeuwige leven. En om nou 4 weken Ravioli te eten...

De planning is om zaterdagochtend richting het noorden te rijden. Maandagochtend om 7.10 uur moeten we in Exmouth zijn, want we starten de trip met het zwemmen met de reuzen van de zee, de Whalesharks. Thijs roept al 3 jaar dat ie dat wil doen. En neem maar van mij aan, het kost een godsvermogen. Maar als je 80 bent en achter de geraniums zit, dan kun je het daar nog over hebben (de eventuele kans op dementie daar gelaten). Ervaringen zijn de beste investering, weet niet wie op dat idee kwam, maar ik hou er maar aanvast.

Daarna rijden we verder Noordwaarts. Nationale parken Karijini en Purnululu, de 700 km lange gravelweg Gibbs River Road, het plaatsje Broome en het kunstmatige en het belachelijke grote meer Lake Argyle (we geven Thijs nog een 2e kans om alsnog zo'n roze diamant op de kop te tikken, Thijs is hier eind 2012 geweest voor een controle van een diamantmijn). Ze staan allemaal op de planning, mooi uitgevoerd met kleurtjes enzo in Excel.

Ja, we hebben er zin en ja, ik ben ook wel een beetje zenuwachtig, want een band wisselen aan de A7 bij afslag Almere lijkt me niks. Maar het eventuele vooruitzicht om dit in de berm van een stoffige gravelweg, ergens in de Outback in de brandende zon te moeten doen lijkt me al helemaal driekeer niks! Tevens moeten we door een paar riviertjes rijden. Gisteren heb ik ter inspiratie gekeken op Youtube. ik weet nu in ieder geval hoe het niet moet, laten we het daar maar op houden.

Je hebt hier na een halfuurtje rijden al geen bereik meer en na een paar honderd kilometer rijden houden de radiozenders er ook mee op. Wees dus niet gevreesd als het angstvallig stil is en blijft op Social Media. Mocht er nou eind juni nog steeds geen teken van leven zijn, schakel dan gerust land-,lucht- en zeemacht in, want waarschijnlijk zitten we dan vast op een ombewoond eiland, waarbij haaien en krokodillen in het water liggen te wachten op een lekker mals Hollands maaltje.

Liefs Thijs & Susan