Huizenjacht

Een van de redenen om in Nederland destijds een huis te kopen was omdat we het huren helemaal zat waren. Maar ja hier moeten we er weer aan geloven. We kunnen wel stellen dat de huurmarkt in de randstad niet echt ideaal is, voor woningzoekenden dan. Maar Perth weet de loef af te steken.

We dachten we gaan met zo’n relocation-agent een rondje doen en dan zien we wel. Maar al snel werd ons duidelijk dat de markt niet zo is. De huurder bedenkt (het liefst een onmogelijk) tijdstip voor een home open. Dan hebben alle geïnteresseerden 15 minuten de tijd om het te bekijken. En als je het wil, dan vul je een applicationform in, maak je een bak geld over naar de agent en dan wacht je af of jij wordt gekozen. Echt wat voor ons dus, ook helemaal niet stressvol!

Het eerste huis wat we bekeken, een appartement niet ver van het centrum was fantastisch, Susan had het al half ingericht en er waren niet veel mensen op de home open..helaas werden we niet uitgekozen, dus op naar de volgende, dat was op een gunstiger tijdstip en dat vonden die andere 30 blijkbaar ook. En zo hebben we een hele hoop appartementen en huizen gezien. Afgelopen weekend werden we er een beetje wanhopig van. Toen hebben we uit die wanhoop maar gewoon het application-formulier ingevuld. Eenmaal in de auto keken we elkaar aan, ik hoop dat we niet worden uitgekozen, eigenlijk. Als je thuis in Nederland een leuk huis hebt met voor- en achtertuin en je reageert dan op een huis zonder balkon, dan denk je wel even, waar zijn we nu mee bezig?!

Maandag hing de betreffende makelaar aan de lijn, jullie zijn het geworden, yeah!. ‘Shit!’ dachten wij, die willen we helemaal niet. Dat is heel raar want je bivakkeert in een hotel, maar we hadden niet zo iets van oow daar zien we ons zelf wel 2 jaar in wonen en daar worden we dol gelukkig. Na lang twijfelen besloten we het niet te doen, in de hoop dat we ons niet enorm hard voor onze kop zouden slaan! Gelukkig werden we woensdag gebeld door een andere makelaar, van een appartement wat we wel graag wilden, jullie zijn het geworden! Ik versta Australiërs niet altijd even goed aan de lijn, dus nog maar eens vragen, zijn wij het geworden en welke is het? Oja echt?! En toen een welgemeende Oow that’s great, yeah en whoehoe!

We moesten de borg en de 2 weken huur, ja ze werken hier met week-huur, op de rekening van de makelaar zetten voor de sleuteloverdracht. Prima dan gaan we met onze creditcard naar de bank en dat regelen we dan even (want onze Australische bank-account was nog niet helemaal werkzaam) dus hop wij met die creditcard naar de bank. Maar ja dat ging natuurlijk niet zo vrolijk en makkelijk als we gehoopt hadden. Want Nederlandse creditcards, of althans die van ons, is waardeloos in het buitenland (en dat wisten we eigenlijk al). Het enige wat er nog op zat, was van alle rekeningen het maximum er af te pinnen in de hoop dat we het dan net zouden redden. Stonden we dan beetje ruzie te maken en ondertussen onze rekeningen te plunderen bij de flappetapper. Na een minuut of wat met een stapel biljetten weer naar binnen…

Gisteren de sleutels opgehaald en naar het appartement gereden. We waren eigenlijk best benieuwd wat we nu eigenlijk gehuurd hadden, want we hadden het eigenlijk maar een paar minuten gezien, gelukkig viel het niet tegen! Het is een appartement op de 1e verdieping met een goed balkon en 2 redelijke slaapkamers. We hebben uitzicht op een parkeergarage, maar als je een beetje je hoofd schuin houdt dan pik je nog net de skyline mee;-)

Het appartement ligt in de wijk Northbridge. Het lijkt wel een beetje op het Utrechtse Lombok, vervang dan nog de Turkse/Marokkaanse tentjes voor Chinese/Vietnamese, gooi er een paar winkeltjes en barretjes tegen aan, paar dronken backpackers en dan kom je aardig in de buurt. Een levendige wijk dus, niet ver van het centrum. Hoe levendig het exact is zullen we de komende weken wel ervaren…

Het is nog een beetje leeg, maar we hopen dat onze meubeltjes snel komen. Vandaag komt de koelkastman en morgen die van de wasmachine. We hebben de afgelopen dagen o.a. Ikea geplunderd om wat spulletjes te halen. En opzoek naar een supermarkt kwam ik in een winkeltje terecht waar ze mergpijpjes en vlokken verkopen…

Zodra ons huis wat meer ingericht is, zullen we een paar foto’s posten…
Liefs Thijs & Susan