Settelen

We wonen alweer een paar weekjes in ons appartementje in Northbridge. De locatie is prima, dichtbij het CBD en wellicht iets te dichtbij het uitgaansleven. Want we hebben de eerste nachtelijke dronken ruzie, die plaats vond onder ons slaapkamerraam al mee mogen maken en aangezien isoleren hier niet aan de orde is, kunnen we wel een paar liedjes meezingen.
Gelukkig voor ons geen Groningse openings- of sluitingstijden, want om 2 uur is het gedaan met de pret.

Onze meubeltjes lieten iets langer op zich wachten dan gehoopt, pas vorige week vrijdag kregen we een telefoontje dat ze onze spullen konden bezorgen. En maandag kwam er een vrachtwagen voorrijden en hebben 2 sterke mannen alles naar boven gesleept. Eindelijk, want we waren de erg minimalistisch aanblik van ons appartement wel een beetje zat…Aangezien het al 3 maanden geleden is dat we de boel hebben ingepakt wisten we niet exact meer wat er in elke doos zat. Het leek een beetje op vervroegd sinterklaas of kerst want elke doos was weer een verrassing! Susan helemaal in d’r nopjes want die kon van ons appartementje nu eindelijk een thuis maken. Alles paste makkelijk en op het balkon is nog genoeg ruimte voor een decadente bbq (die er voorlopig niet nog niet komt).

Er was ook nog genoeg ruimte in de garage, dus ook daar moest snel wat aan gedaan worden. De afgelopen weken hebben we op Internet en bij dealers naar auto’s gekeken. Auto’s zijn hier belachelijk duur, maar wil je een beetje mobiel zijn is zo’n bak toch wel handig. Afgelopen zomer hebben we natuurlijk de omgeving van Western Australia al een beetje verkend en toen kwamen we er achter dat een 4WD helemaal niet gek was geweest. Want in WA heb je veel dirt-roads naar mooie gebieden waar je met een ‘normale’ auto niet komt. Op internet hadden we een paar mooie gevonden, 1 van die auto’s was een Mitshibtshi Challenger een enorme witte 4WD bak, die nu als boodschappenkarretje werd gebruikt. De auto zag er nog goed uit, op een paar krassen na, “Ja, m’n vrouw kan niet inparkeren..”. Na een proefritje, een mechanische check en een paar nachtjes slapen besloten we dat dit m moest worden.

Inmiddels al een paar ritjes met deze jongen gemaakt. Waaronder 1tje naar Ikea, want die boekenkast gooi je nu gemakkelijk achterin. Natuurlijk wilden we ook even onze 4WD-vaardigheden testen. Er bleek op 20 minuten rijden een enorm gebied te liggen waar je met je auto los kunt. Eigenlijk een grote 4WD-speeltuin compleet met zandbak. In het begin is het wel eng, maar al snel had Thijs de smaak te pakken en zat Susan met d’r hoofd in het plafond.
Hierbij nog een tip voor de dames, een goede BH tijdens het off-road rijden is een must!

Maar eeh, hoe zit dat met dat werken eigenlijk? Nou Thijs gaat tegenwoordig met de bus naar z’n werk (of lopend als de bus net voor z’n neus wegrijdt). In het begin was het hele tijd Engels praten wel vermoeiend maar dat begint te wennen. De PwC groep bestaat voor een groot deel uit mensen zoals wij, die voor een bepaalde periode naar Perth komen om werken. Mensen uit Cananda, Uk, Ierland, Zuid-Afrika en in het drukke seizoen vliegen ze busladingen Aziaten in. En de klantenkring bestaat voornamelijk uit bedrijven die zich bezig houden met mining of aanverwante zaken, zoals bedrijven die machines maken die ze weer gebruiken in de mijnen. Wel iets anders dan in Nederland en binnenkort vliegt Thijs naar een Catlle-station. Ik vroeg nog, wat moet je daar nou doen? Vee tellen, als onderdeel van de audit…ja de stropdas is ingewisseld voor een cowboyhoed hoor!

(voor foto's ga naar www.susanbloks.waarbenjij.nu)

Liefs Thijs & Susan