Inpakken die handel!
Door: Thijs & Suus
Blijf op de hoogte en volg Thijs
04 November 2013 | Australië, Perth
Zoals we vorige keer al schreven, waren we op zoek naar nieuwe huisvesting. Ons appartementje in Northbridge was prima, maar ietswat te dicht bij het bruisende nachtleven.
Dus hierbij het 1e berichtje vanuit ons nieuwe optrekje! Er was wat gedoe rond internet, met name het ontbreken daar van, maar inmiddels zijn we weer up & running.
Gelukkig is de economie lichtelijk ingestort aan deze kant, dat is minder gunstig voor onze spaardollars maar een stuk gunstiger voor de huurmarkt! Het was namelijk een stuk rustiger. Geen 100 man die staan te wachten voor een bezichtiging van een of andere bezemkast.
Via Gumtree (de Australische Marktplaats en onderdeel van de Nederlandse...leuk weetje) kwamen we ons nieuwe huissie tegen. Eigenlijk waren we op zoek naar iets met 2 slaapkamers. Maar Susan had niet goed gekeken en kwam er pas later achter dat, dit niet het geval was. Maar te lui op de boel af te zeggen besloot ze toch maar even te gaan kijken.
Het voelde meteen goed! De waterpijp moest daar en de Klippan kon dan mooi daar. Thijs, iets rationeler is de volgde dag gaan kijken maar ook hij had er een goed gevoel bij, dit moest 'm worden! Een groot voordeel het is direct via de eigenaar en op dat moment waren er nog niet meer gegaardigden. Alleen nog een referentie check (daar zijn ze hier gek op), maar voor de rest was het rond!
Dus contract getekend op een vrijdag en met volle auto deze kant op gereden om de sleutels in ontvangst te nemen. Die vrijdag hebben we nog een paar keer heen en weer gereden en op zaterdag hadden we een busje gehuurd. Thijs had een paar vrienden gevraagd te helpen aangezien Susan nog wel een stoel naar beneden krijgt en het bed ook nog wel lukt..maar Thijs het niet helemaal zag zitten dat ze hem ging helpen met de wasmachine...fair enough!
Zaterdagavond om half 12 's avonds stonden we nog vrolijk schoon te maken in ons appartment in Northbidge en op maandagochtend half 7 kwam er een mannetje langs om de tapijten professioneel te reinigen (lekkere natte hond lucht Yum!)...dat doen ze hier allemaal. 's avonds hadden we de inspectie. Best spannend want als de huisbaas iets niet zou goed vinden dan konden we fluiten naar onze borg. Maar wij waren de beste huurders ooit! Het appartement was nog nooit zo schoon geweest en hij vond het jammer dat we niet nog wat langer bleven...die borg zat dus wel snor!
Ging dat verhuizen nou zonder slag of stoot? Nee, Susan presteerde het om in volle vaart tegen een dichte schuifpui aan te lopen. Met een klap kwam die tot stilstand en we hebben een halve dag naar de gaskraan lopen zoeken. Metertjes en kranen kunnen hier overal zitten...soms binnen soms buiten, soms aan de straatkant of in stiekeme hokjes vol met spinnen. Natuurlijk wist die mevrouw aan de telefoon ook niet waar onze gaskraan zat...die van ons zit in een stiekem hokje vol met spinnen. Eenmaal de kraan gevonden kwamen we er achter dat hij gewoon uit stond...daarom hadden we zo'n koude douche. Er hing een stukje karton om de kraan met de mededeling dat we hem niet mochten opendraaien voordat we het gasbedrijf hadden gebeld. Dus wij dat bedrijf bellen...maar die was alleen open tijdens kantooruren en het was zaterdag ochtend...dus dat betekende nog zeker 2 dagen koud water. Thijs vond het onzin en stond op een punt om de kraan open te draaien..want het zal allemaal wel los lopen...maar Susan nogal van de regeltjes wilde het echt niet hebben...waardoor Thijs dus nog 2 keer kon genieten van een ijskoude douche (word je lekker wakker van)...
Wat betreft het gedoe rond Internet, het blijkt dat we hier geen ADSL kunnen krijgen, zonder iets dieper in de buidel te tasten dan we van plan waren. We zijn nu over op een mobiel dongel achtig ding, we zullen zien! Maar de eerste weken zijn goed bevallen. Geen luidruchtige, dronken party gangers! Thijs fiets elke dag naar zijn werk en de trein richting Fremantle of CBD is om de hoek, net zo als de supermarkt. Aangezien we nu een tuin hebben en we op de begane vloer wonen hebben we wel meer beessies. Thijs heeft de eerste kakkerlak al gesignaleerd en er kwam een enorme sprinkhaan even gedag zeggen (had niet gehoeven...).
Nog iets anders meegemaakt dan verhuizen?
Ja zeker, Susan heeft inmiddels d'r laatste surfles achter de rug. Het certificaat Safe Surfing is binnen! Ze bakt er nog steeds niks van, maar er is gesurft in Australie!
En een paar weekenden geleden hadden we een feestje van PwC. Er zijn weinig momenten dat zowel werknemers als partner uitgenodigd zijn, maar dit is er 1. Vorig jaar waren we net te laat om kaartjes te regelen, maar dat jaar waren we er als de kippen bij. Het is een bal, dus jasje dasje en flink opgetut is wel de dresscode. Het was erg gezellig en laat. De wijntjes vloeiden rijkelijk en vooral de volgende ochtend/middag hadden we daar iets wat spijt van. We voelden ons een beetje als koala's.
En Thijs heeft deelgenomen aan Though Mudder....Though what? Een 20 km lange track met stormbaan activiteiten. Een Amerikaanse collega had m aangepraat dat dat super gaaf vet kicken was. Na een paar modderpoelen een ijsbak en nog een paar andere obstakels was het laatste opstakel een gordijn met draden die onder stroom staan waar je dan toch echt door moet. Als kijker een goede activiteit maar als deelnemer kun je flink op je fl*** krijgen. Maar goed op die paar blauwe plekken en geschaafde knieen na maakt dhr. Groot het goed.
En last but not least we krijgen binnenkort weer bezoek! Susan d'r ouders en broertje Rutger met zijn vriendin Fiona komen langs om Susan d'r 30e verjaardag te vieren!!!!
Voor iedereen die nog niet ons adres heeft en daar wel belang bij heeft, stuur ons even een berichtje.
Veel liefs vanuit Perth.
Thijs & Suus
Dus hierbij het 1e berichtje vanuit ons nieuwe optrekje! Er was wat gedoe rond internet, met name het ontbreken daar van, maar inmiddels zijn we weer up & running.
Gelukkig is de economie lichtelijk ingestort aan deze kant, dat is minder gunstig voor onze spaardollars maar een stuk gunstiger voor de huurmarkt! Het was namelijk een stuk rustiger. Geen 100 man die staan te wachten voor een bezichtiging van een of andere bezemkast.
Via Gumtree (de Australische Marktplaats en onderdeel van de Nederlandse...leuk weetje) kwamen we ons nieuwe huissie tegen. Eigenlijk waren we op zoek naar iets met 2 slaapkamers. Maar Susan had niet goed gekeken en kwam er pas later achter dat, dit niet het geval was. Maar te lui op de boel af te zeggen besloot ze toch maar even te gaan kijken.
Het voelde meteen goed! De waterpijp moest daar en de Klippan kon dan mooi daar. Thijs, iets rationeler is de volgde dag gaan kijken maar ook hij had er een goed gevoel bij, dit moest 'm worden! Een groot voordeel het is direct via de eigenaar en op dat moment waren er nog niet meer gegaardigden. Alleen nog een referentie check (daar zijn ze hier gek op), maar voor de rest was het rond!
Dus contract getekend op een vrijdag en met volle auto deze kant op gereden om de sleutels in ontvangst te nemen. Die vrijdag hebben we nog een paar keer heen en weer gereden en op zaterdag hadden we een busje gehuurd. Thijs had een paar vrienden gevraagd te helpen aangezien Susan nog wel een stoel naar beneden krijgt en het bed ook nog wel lukt..maar Thijs het niet helemaal zag zitten dat ze hem ging helpen met de wasmachine...fair enough!
Zaterdagavond om half 12 's avonds stonden we nog vrolijk schoon te maken in ons appartment in Northbidge en op maandagochtend half 7 kwam er een mannetje langs om de tapijten professioneel te reinigen (lekkere natte hond lucht Yum!)...dat doen ze hier allemaal. 's avonds hadden we de inspectie. Best spannend want als de huisbaas iets niet zou goed vinden dan konden we fluiten naar onze borg. Maar wij waren de beste huurders ooit! Het appartement was nog nooit zo schoon geweest en hij vond het jammer dat we niet nog wat langer bleven...die borg zat dus wel snor!
Ging dat verhuizen nou zonder slag of stoot? Nee, Susan presteerde het om in volle vaart tegen een dichte schuifpui aan te lopen. Met een klap kwam die tot stilstand en we hebben een halve dag naar de gaskraan lopen zoeken. Metertjes en kranen kunnen hier overal zitten...soms binnen soms buiten, soms aan de straatkant of in stiekeme hokjes vol met spinnen. Natuurlijk wist die mevrouw aan de telefoon ook niet waar onze gaskraan zat...die van ons zit in een stiekem hokje vol met spinnen. Eenmaal de kraan gevonden kwamen we er achter dat hij gewoon uit stond...daarom hadden we zo'n koude douche. Er hing een stukje karton om de kraan met de mededeling dat we hem niet mochten opendraaien voordat we het gasbedrijf hadden gebeld. Dus wij dat bedrijf bellen...maar die was alleen open tijdens kantooruren en het was zaterdag ochtend...dus dat betekende nog zeker 2 dagen koud water. Thijs vond het onzin en stond op een punt om de kraan open te draaien..want het zal allemaal wel los lopen...maar Susan nogal van de regeltjes wilde het echt niet hebben...waardoor Thijs dus nog 2 keer kon genieten van een ijskoude douche (word je lekker wakker van)...
Wat betreft het gedoe rond Internet, het blijkt dat we hier geen ADSL kunnen krijgen, zonder iets dieper in de buidel te tasten dan we van plan waren. We zijn nu over op een mobiel dongel achtig ding, we zullen zien! Maar de eerste weken zijn goed bevallen. Geen luidruchtige, dronken party gangers! Thijs fiets elke dag naar zijn werk en de trein richting Fremantle of CBD is om de hoek, net zo als de supermarkt. Aangezien we nu een tuin hebben en we op de begane vloer wonen hebben we wel meer beessies. Thijs heeft de eerste kakkerlak al gesignaleerd en er kwam een enorme sprinkhaan even gedag zeggen (had niet gehoeven...).
Nog iets anders meegemaakt dan verhuizen?
Ja zeker, Susan heeft inmiddels d'r laatste surfles achter de rug. Het certificaat Safe Surfing is binnen! Ze bakt er nog steeds niks van, maar er is gesurft in Australie!
En een paar weekenden geleden hadden we een feestje van PwC. Er zijn weinig momenten dat zowel werknemers als partner uitgenodigd zijn, maar dit is er 1. Vorig jaar waren we net te laat om kaartjes te regelen, maar dat jaar waren we er als de kippen bij. Het is een bal, dus jasje dasje en flink opgetut is wel de dresscode. Het was erg gezellig en laat. De wijntjes vloeiden rijkelijk en vooral de volgende ochtend/middag hadden we daar iets wat spijt van. We voelden ons een beetje als koala's.
En Thijs heeft deelgenomen aan Though Mudder....Though what? Een 20 km lange track met stormbaan activiteiten. Een Amerikaanse collega had m aangepraat dat dat super gaaf vet kicken was. Na een paar modderpoelen een ijsbak en nog een paar andere obstakels was het laatste opstakel een gordijn met draden die onder stroom staan waar je dan toch echt door moet. Als kijker een goede activiteit maar als deelnemer kun je flink op je fl*** krijgen. Maar goed op die paar blauwe plekken en geschaafde knieen na maakt dhr. Groot het goed.
En last but not least we krijgen binnenkort weer bezoek! Susan d'r ouders en broertje Rutger met zijn vriendin Fiona komen langs om Susan d'r 30e verjaardag te vieren!!!!
Voor iedereen die nog niet ons adres heeft en daar wel belang bij heeft, stuur ons even een berichtje.
Veel liefs vanuit Perth.
Thijs & Suus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
